Дар марҳилаи ниҳоии ҷанги сард фурӯ пошидани Иттиҳоди Шӯравӣ боис гардид, ки марзҳои геосиёсӣ якҷоя бо идеологияи собиқ аз миён раванд. Ин сабаби раванди ҷаҳонишавӣ ва бо суръати бесобиқа густариш ёфтани он гардид. Дар назми ҷаҳонишавӣ феълан ваҳдати ақида, идея ва иродаи комил вуҷуд надорад.
Чунин хараҷу мараҷ ва бесарусомонӣ айни мудаои олами сармоя буда, рӯйдодҳои охир дар манотиқи кишварҳои алоҳида исботи ин гуфтаҳоянд. Зеро ба ин васила ҳадафҳои нопоки худро амалӣ месозанд. Дар як минтақаи муайян, асосан дар биёбон, кӯҳу ғорҳои касногузар, ногаҳон пайдо шудани гуруҳҳои саропо мусаллаҳи террористӣ ва алайҳи кофирон ба мубориза оғоз кардан тааҷҷубовар, аниқтар шубҳаангез мебошад. Онҳо мисли занбуруғи баъди борон рӯида бошанд ҳам, аз ҷониби давлатҳои пурқуввати ҷаҳони сармоя ҷонибдорӣ меёбанд.
